Posts Tagged ‘ποίημα’

This entry is part 7 of 40 in the series Άδειο Μπουκάλι

EB 7 mail

 

 

Mέχρι τις 26/02, καθημερινά (Δευ-Παρ) στη 13:00 στο SoComic.gr, ο Νεκτάριος Σταματόπουλος παρουσιάζει τη σειρά “Άδειο Μπουκάλι”. Η σειρά είναι βασισμένη σε παραφράσεις γνωστών ποιημάτων.

This entry is part 4 of 4 in the series Το αγκίστρι

 

sel 4

 

 

 

“Το αγκίστρι” αποτελεί την ιστορία βασισμένη στο ποίημα του Δανιήλ Χαρμς, που σκιτσογράφησε  μέσα από 4 επεισόδια, ο Νεκτάριος Σταματόπουλος. Τελευταίο επεισόδιο της σειράς, σήμερα.

Διαβάστε την αρχή ΕΔΩ

This entry is part 3 of 4 in the series Το αγκίστρι

sel 3

 

 

“Το αγκίστρι” αποτελεί την ιστορία βασισμένη στο ποίημα του Δανιήλ Χαρμς, που σκιτσογράφησε  μέσα από 4 επεισόδια, ο Νεκτάριος Σταματόπουλος. Η σειρά συνεχίζεται καθημερινά και ολοκληρώνεται την Πέμπτη!

Διαβάστε την αρχή ΕΔΩ

This entry is part 1 of 4 in the series Το αγκίστρι

sel 1

 

 

“Το αγκίστρι” αποτελεί την ιστορία βασισμένη στο ποίημα του Δανιήλ Χαρμς, που σκιτσογράφησε  μέσα από 4 επεισόδια, ο Νεκτάριος Σταματόπουλος.

This entry is part 17 of 34 in the series Lef Kiort Sketches

16 low

kariotakis12

Βασισμένο το σημερινό σκίτσο στο ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη- Δημόσιοι Υπάλληλοι.

Κάθε Δευτέρα, μια εικονογράφηση ενος στίχου , μιας ταινίας , μιας σκέψης. Xωρίς συντηρητικά και τεχνητά χρώματα. Δώρο η κορνίζα. Από τον Lef Kiort

This entry is part 6 of 34 in the series Lef Kiort Sketches

lef kiort

 

 

To σκίτσο είναι μία εικονογράφηση του ποιήματος ” Στροφές Στροφάλων” – Εμπειρίκος Αντρέας.

” Ως υπερωκεάνειον τραγουδάς και πλέχεις
Άσπρο στο σώμα σου και κίτρινο στις τσιμινιέρες
Διότι βαρέθηκες τα βρωμερά νερά των αγκυροβολίων
Εσύ που αγάπησες τις μακρινές σποράδες
Εσύ που σήκωσες τα πιο ψηλά μπαϊράκια
Εσύ που πλέχεις ξέθαρρα στις πιο επικίνδυνες σπηλιάδες
Χαίρε που αφέθηκες να γοητευθής απ’ τις σειρήνες
Χαίρε που δεν φοβήθηκες ποτέ τις συμπληγάδες.”

 

Kάθε Δευτέρα, ένα σχέδιο , μια εικονογράφηση ενος στίχου , μιας ταινίας , μιας σκέψης. Xωρίς συντηρητικά και τεχνητά χρώματα. Δώρο η κορνίζα. Από τον Lef Kiort