τὸ συγκεκριμένο τραγούδι ἀναφέρεται στὶς ὀμορφιὲς τῶν δύο νησιῶν τῶν Κυκλάδων, μὲ ἀφορμὴ τὸ ἐρωτικὸ στοιχεῖο.
Η λαογραφία και η παράδοση εκφράζονται μέσα από ένα χορό, που κατά τόπους είναι διαφορετικός. Τι εκφράζει και ποια ανάγκη του λαού αποτυπώνεται σε κάθε χορό? Από αυτή την Κυριακή και κάθε Κυριακή στις 10:30 “εντός των βημάτων” η νέα σειρά του Λευτέρη Παπαδημητρίου.
Ἡ Σῦρος διαφέρει ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα κυκλαδονήσια, λόγω τῆς ἐξαιρετικῆς νεοκλασσικῆς ἀρχιτεκτονικῆς της. Ἀναπτύχθηκε ἰδιαίτερα τὸν 19ο αἰώνα, ὃπου ἀναδείχθηκε σὲ ἓνα ἀπὸ τὰ πιὸ σημαντικὰ λιμάνια τῆς μεσογείου (syrosinfo.gr). Γνώρισε τεράστια ἂνθηση μετὰ τὸ 1826, ὃταν ἐγκαταστάθηκαν στὸ νησὶ πρόσφυγες ἀπὸ τὰ Ψαρά, τὴ Χίο, τὴν Κρήτη καὶ τὴν Μικρὰ Ἀσία. Χαρακτηριστικὸ στοιχεῖο εἶναι ἡ συνύπαρξη ὀρθοδόξων καὶ καθολικῶν ἐκκλησιῶν, μὲ τοὺς μεικτοὺς γάμους νὰ εἶναι συχνὸ φαινόμενο (el.wikipedia.org).
Τὸ συγκεκριμένο στριπάκι βασίζεται σὲ ἀποσπάσματα δύο παραδοσιακῶν τραγουδιῶν: «Σῦρος» καὶ «Συριανὰ Ἀκρογιάλια», ὃπου καὶ τὰ δύο ἐξυμνοῦν τὶς ὀμορφιές, φυσικὲς καὶ πολιτιστικές, τοῦ νησιοῦ.
Παραπομπές: syrosinfo.gr
el.wikipedia.org
Κάθε Δευτέρα, ο Αντώνης Βαβαγιάννης στο SoComic με τη σειρά Κουραφέλκυθρα v2.0
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ.ΝΙΚΗΤΗΣ Ο Gvas
O Stef σκιτσάρει το σημερινό εξώφυλλο του SoComic.gr με θέμα τη γιορτή της 25ης Μαρτίου. Διαβάστε παρακάτω τι γράφει…
“Θυμάμαι να είμαι Δημοτικό. Μας έχουν ανακοινώσει ότι θα είμαι παραστάτης, πράγμα που σημαίνει ότι δεν τη γλυτώνω την παρέλαση,που πάντοτε αντιπαθούσα – και αντιπαθώ. Και σαν να μην έφτανε αυτό, αποφασίστηκε να φοράμε και παραδοσιακή στολή! Το μόνο ευχάριστο η κλασική φωτογραφία με την γιαγιά, στο μπαλκόνι, λίγο δίπλα από το σημείο που είχα ραγίσει το τζάμι με το σφυρί μικρότερος. Αν και… πιστεύω η καλύτερη που έχω βγάλει ποτέ μαζί της με στολή ήταν εκείνη του Batman κάποιες Απόκριες…”
Ο Σπύρος Δερβενιώτης σκιτσάρει το εξώφυλλο του SoComic.gr με θέμα τoυς καλικάτζαρους (διαβάστε παρακάτω).
Κάθε Δευτέρα γνωστοί σκιτσογράφοι σχεδιάζουν ένα μοναδικό εξώφυλλο για το SoComic.gr
“Οι Καλικάντζαροι, παρά τα θρυλούμενα των Παραδόσεων, δεν κρύβονται σε κουζίνες αγροτόσπιτων, ημισκότεινα δάση, πηγάδια, σταύλους, αποθήκες. Κρύβονται, όσοι έχουν απομείνει, σ’αυτά που ο Neil Gaiman είχε άριστα περιγράψει ως “Soft Places” : Μέρη όπου το σύνορο μεταξύ πραγματικότητας και φανταστικού είναι ευάλωτο και ασαφές. Περισσότερο απ’το σταυρό, ήταν οι Εξερευνητές, και όσα τους ακολούθησαν, που “ξόρκισαν” τα “Αχνά Μέρη”, αφήνοντας πίσω τους έναν κόσμο χωρίς εκπλήξεις.”