Το True Story εκδόθηκε από τη Jemma Press, με την υποστήριξη της ΙΟΝ Σοκοφρέτα και του www.socomic.gr. Αν δεν προλάβατε να το βρείτε στο φεστιβάλ, τότε μπορείτε να το παραγγείλετε από εδώ (Jemma Press, Πειραιάς Αλκιβιάδου 138-140, tel:210.42.27.664).
Νέα επεισόδια κάθε Τετάρτη, Παρασκευή και Κυριακή !
ο διαγωνισμός μας ολοκληρώθηκε! νικητής ο Μικρός Μπετόβεν!
Το δικό μου σύστημα έχει ως εξής: Κρατάω τα φυλλάδια στο χέρι και προσπαθώ να αποφασίσω ποιό απ’όλα, νούντλσ, σουβλάκι, πίτσα ή κάποιο καινούριο? Αφού περάσει μια ώρα και το στομάχι μου κοντεύει να αυτομολήσει και να πάει να φάει κάπου μόνο του, αποφασίζω να πάρω νούντλς. Τηλεφωνάω αλλά είναι κλειστά. Περνάει άλλη μια ώρα μέχρι να αλλάξω την όρεξή μου σε πίτσα και τελικά παίρνω σουβλάκια.
Εγώ υποκρινομαι ότι υπάρχει και κάποιος άλλος που με πειράζει ή μου μιλαει από μέσα, δηλαδή η στιχομυθία-μονόλογος πάει:
“Ναι γεια σας, -σταμάτα ρε- μια παραγγελία να κάνω, μία οικογενειακή πίτσα σπέσιαλ -ΧΩΡΙΣ ΠΕΠΕΡΟΝΙ ΕΙΠΑΜΕ;- ναι,εεεε ένα σκορδόψωμο -ΚΑΝΤΕ ΗΣΥΧΙΑ-, ένα μπενετζέρυς μεγάλο -ΒΑΝΊΛΙΑ;- σοκολάτα, και μια φαντα -ΜΠΛΕ ΕΙΠΕΣ;- μπλε. Ευχαριστώ πολύ -ΣΚΑΣΤΕ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ!-“
ηλεκτρονικη (τεραστια) παραγγελια και οταν ερθει ο ντελιβερας βαζω στο youtube σκηνες απο “εμεις και εμεις” να φαινεται οτι εχω στο σαλονι κοσμο και τα λενε!
Η παραγγελία από το τηλέφωνο είναι σχετικά πιο εύκολη. Το θέμα είναι πως θα αντικρύσεις τον ντελιβερά έχοντας παραγγείλει τόσα….εκεί υπάρχει πάγια τακτική λοιπόν….με το που χτυπάει το κουδούνι λες “άσε Κώστα πάω εγώ, εσύ ετοίμασε το τραπέζι” , ανοίγεις με χαμόγελο και λές “αχ και πεινούσαμε, ειδικά ο Κώστας” (πάντα στον πληθυντικό) και στο τέλος “σας ευχαριστούμε”
Τα γραφω σε ενα χαρτι πριν και τα λεω γρηγορα και καθαρα! Δεν υπααρχει χρονος για χασιμο! Πειναμε!
Αφού κάνω την παραγγελία ζητάει διεύθυνση οπότε ρωτάω “Ποια είπες είναι η διεύθυνσή σου; Α, ναι!” στον αέρα. Για να είναι τελείως οργανωμένο, ανοίγω πόρτα με ρούχα-παπούτσια.
Θα ήθελα… κι ολοκληρώνω την παραγγελία μου!
Σημειώνω πρώτα την παραγγελία και μετά τη διαβάζω!
Παραγγέλνω με ευγένεια κι αν γίνει κανένα λάθος δεν πειράζει!
Για ευκολία δικιά μου τα γράφω πρώτα κάπου!
τα θυμάμαι απ’ έξω
Αρχίζω να λέω και με συμπληρώνει η παρέα
την ωρα που παραγγελνω κανω οτι καποιος μου λεει κατι και αυξανω την παραγγελια 😉
Εγώ δεν χρειάζεται να κουραστώ πολυ για να παραγγείλω!!Παίρνω τηλέφωνο στο συγκεκριμένο μαγαζί (με έχουν μάθει μετά από τόσο καιρό) Γεια σας τι κάνετε?καλά!Πάω να πω την παραγγελία και δεν χρειάζεται!Ξέρουμε ξέρουμε κύρια Νατάσα!Τα ίδια όπως πάντα!
Δύο ή τρεις παραγγελίες από διαφορετικά μαγαζιά.
Το δύσκολο στην παραγγελία είναι κλασικά όταν είσαι όντως με παρέα η οποία ξαφνικά όταν σηκώνεις το τηλ να παραγγείλεις σταματάει όοοοο,τι κάνει και σε κοιτάει σαν ζόμπι που έχει εντοπίσει εγκέφαλο!Μερικά δεύτερα αρκούν για να αποδείξεις αν είσαι ικανός να περάσεις την δοκιμασία…Το καλό είναι ότι μεγαλώνοντας (ωω ναι!) αυτό μειώνεται δραστικά γιατί μετά απο κπ κλεισίματα τηλ στα μούτρα υπερισχύει πλέον η λόρδα!
την ωρα που παραγγελνω κανω οτι καποιος μου λεει κατι και αυξανω την παραγγελια
Αρχίζω να λέω και με συμπληρώνει η παρέα
Παραγγέλνω με ευγένεια κι αν γίνει κανένα λάθος δεν πειράζει!
Παραγγέλνω σπάνια και ποτέ μόνη αλλά όταν είμαστε μεγάλη παρέα παραγγέλνουμε από 2-3 διαφορετικά fast food (έτσι για να έχουμε ποικιλία!)
Όταν παραγγέλνω φαγητό παίρνω και 2 αναψυκτικά, για να μην φανεί ότι παραγγέλνω μόνη!
Το σύστημα είναι να παραγγείλω 2-3 πιτόγυρα παραπάνω γιατί έχω άγχος μην ξεχάσω κανένα και ξεμείνω.
κανω ταχα οτι ρωταω αλλους
ρωταω ταχα : ειμαστε πολλα ατομα εχετε χρονο να τα ετοιμασετε γιατι βιαζομαστε
επειδη ειμαστε πολλα ατομα καλυτερα να περισσεψουν παρα να μην φτασουν
λεω δηθεν θελω τοσα για τον γιωργο, τοσα για τον τασο τοσα για την μαιρη κοκ
λεω και καλα οτι τα παιρνω για τα εγγονια αλλα τα τρωω μονος
δεν λεω οτι η παραγγελεια ειναι για μενα αλλα οτι εξυπηρετω αλλους
με τοσα παιδια που εχω ας παραγγειλω παραπανω!!
λεω ταχα οτι ειναι για παιδικο παρτυ
βαζω μουσικη να ακουγεται για να νομιζουν οτι εχουμε παρτυ
ρωταω αν ειναι φρεσκα για να τα κρατησω για 2 μερες να μην μας περασουν κ για λιγουρια
ειμαστε μια μεγαλη παρεα και θα δουμε ποδοσφαιρο!!
θελω να ταισω τους απορους της γειτονιας!!
για το μνημοσυνο του αντρα μου θελω να κερασω την γειτονια
Μένω 5 λεπτά από το σουβλατζίδικο, οπότε παώ και τα παίρνω take out (άρα καρφώνομαι λιγάκι) αλλά όταν έχουμε μπόλικα παραγγέλνω πρώτα κάτι σα να μου το έχουν ζητήσει και μετά σκέφτομαι και καλά τι θέλω κι εγώ και το παραγγέλνω σκεφτικός
τους λέω ότι έχω κάποια έγκυο στην παρέα!
Γράφω καθαρά σε ένα χαρτάκι την παραγγελία για να μην κάνω κανένα λάθος γιατί θα είναι πολύ σημαντικό λάθος.
Παω στο καταστημα και παραγγελνω για να μη δουν οτι δεν υπαρχει ψυχη στο σπιτι!!!!
1) Τα γράφεις σε ένα χαρτί για να μην χρειαστεί να τα μάθεις απ’έξω
2) Φυσικά μιλάς στον πληθυντικό
3) Λές τι θα φάει ο καθένας με ονόματα (πχ ένα ντομάτα πατάτα για τον Γιάννη τον Ψηλό)
4) Κάνεις διορθώσεις με βάση το όνομα (πχ Α, στον Γιάννη βάλτε τελικά και πατάτες)
5) Το κλείνεις και ξαναπαίρνεις γιατί κάτι έχεις ξεχάσει
6) Κλείνεις με το στυλ “Δεν με πειράζει και αν αργήσουν”.
7) Φέρνουν λάθος σουβλάκια μετά από τόσες διορθώσεις…
Παραγγέλνω κανονικά και καθαρά και ρωτάω στο τέλος “εντάξει παιδιά ή θέλουμε και κάτι άλλο;; “, έτσι συμπληρώνω και κάτι ακόμα!!
Γράφω σε χαρτί πάντα την παραγγελία και ξεκινάω με το “θα θέλαμε….”!
Κρατώντας το φυλλάδιο στα χέρια και παρόλα αυτά κάνοντας συνεχώς λάθη και και διορθώσεις!
Δεν έχω σύστημα. Αυτοσχεδιάζω.
Δεν παραγγελνω ποτε, βαζω τους αλλους να παραγγειλουν κ να παραλαβουν για μενα
Παραγγέλνω πάντα μια από τα ίδια. Και αν πεινάω πολύ παραγγέλνω μια από τα ίδια δις!