κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, ο δημιουργός των Tales of The Smiths, Con Chrisoulis/Κων Χρυσούλης, δημοσιεύει σε επεισόδια την σειρά βιογραφικών graphic novels του, Dryland, που αφηγούνται τους βίαιους θανάτους των προγόνων του κατά τον Μεσοπόλεμο. Διαβάστε το πρώτο επεισόδιο ΕΔΩ
Every Wed and Fri, Con Chrisoulis, the creator of Tales of The Smiths, comes this series of biographical graphic novels which narrate the violent deaths of the author’s ancestors in Interwar rural Greece
o διαγωνισμός dryland oλοκληρώθηκε! νικητής ο Δημοσθενης!
Ότι στα βουνά απέναντι υπήρχαν βράχια που έμοιαζαν με κεφάλια ζώων και ήταν σημάδια ότι από κάτω ήταν κρυμμένες λίρες.
Μπα δεν υπηρχε τιποτις….τουλαχιστον που να θυμαμαι
Οτι περναγε ενα μαυρο αυτοκινητο και απηγαγε μικρα παιδια…
Στο χωριο ελεγαν οτι στο κτημα ενος παππου υπηρχαν κρυμμενες λιρες…
apla opoy skapseis arxaia tha breis
Σε όλα τα χωριά ακούγεται ότι στα βουνά είναι θαμμένες λίρες! Που να ψάχνεις τώρα…………..
Για ένα στοιχειωμένο σπίτι!!
ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΟ
όχι δυστυχώς!
αν γνώριζα θα τον εκμεταλλευόμουνα!
αστικος μυθος: “μαζι τα φαγαμε”
Για το ποτάμι που ήταν μαγεμένο και την νύχτα βγαίνανε από κει νεράιδες ή κοπέλες μαγεμένες, που θα σου παίρναν την φωνή αν τύχει και τις συναντούσες.
υπάρχουν κρυμμένες λίρες!
δεν πήρε κάτι το αυτί μου
Για στοιχειωμένα σπίτια!
για ανεξήγητα φαινόμενα!
στοιχειωμένα σπίτια πάντα υπάρχουν!
θαμμένοι θησαυροί!!!
έχω ακούσει για φαντάσματα!
στοιχειωμένα σπίτια και κρυμμένοι θησαυροί, όλα παίζουν!
Σ’ ένα κτήμα μ’ ένα σκελετό σπιτιού αρχοντικού στη μια του άκρη,
που τριγύριζαν τα βράδυα όταν το φεγγάρι ήταν ολόγιομο οι ιδιοκτήτες του,
σέρνοντας τις αλυσίδες τους πηγαίνοντας ν’ ανοίξουν τα σεντούκια με
τ’ασημικά και τα χρυσαφικά τους.
στοιχειωμένα σπίτια και κρυμμένοι θησαυροί, όλα παίζουν!
Στο χωριο ελεγαν οτι στο κτημα ενος παππου υπηρχαν κρυμμενες λιρες…
Ότι μια γρια θα σου δώσει ένα γράμμα και θα το πάς καπου και θα σου παρουν τα όργανα!
Στοιχιωμένο σπίτι!
Να μην πλησιαζουμε ενα συγκεκριμενο μερος στο χωριο, την νυχτα γιατι ακουγονται οι φωνες μιας νυφης ……… που είχε πνιγεί στο ποτάμι…..
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΠΟΙΟ ΜΥΘΟ, ΑΠΛΑ ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΧΑΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΥΜΠΑΡΑ ΓΟΥΡΟΥΝΑΚΙ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΗΜΑΤΑ. ΤΩΡΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΓΩΝΙΑ, “ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟ”, ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΠΛΕΟΝ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ!!!
Oχι δεν γνωρίζω κάποιο “αστικό μύθο”
ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΥΡΕΣ