ENGLISH VERSION
“Όσα κουτιά και να έχεις στην άκρη γεμάτα αναμνηστικά, παλιά παιχνίδια, φωτογραφίες, το μόνο που πραγματικά έχει αξία είναι αυτοί που έχεις δίπλα σου είτε είναι τα αδέλφια σου είτε τους αποκαλείς εσύ “αδέλφια” σου.”
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ MEMORY LANE ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ. ΝΙΚΗΤΗΣ Ο Doukir
Να τον χαίρεσαι φίλε.
Να’σαι καλά 😉
Την πρώτη μέρα των διακοπών ερχόταν πάντα ο παππούς να με παραλάβει για να ξεκινησουμε για το χωριό.Στο δρόμο πάντα σταματούσαμε στην Κάζα.Αυτός παρήγγελνε ένα κιλό παϊδάκια κι εγώ ένα γιαούρτι στο πήλινο με μέλι και καρύδια!Οταν φτάναμε τρώγαμε πάντα κατσάδα για την αργοπορία μας από τη γιαγια(δικαιολογία ήταν πάντα η κίνηση) και δεν κάναμε καμια αναφορά στο τί καταναλώσαμε καθώς πάντα σύμφωνα με τη γιαγια μου είναι περίοδος νηστείας!Το επόμενο πρωί μας πέρναγε όλους από την εκκλησία για να κοινωνήσουμε!
Αμέτρητες! Να μαζευομαστε όλα τα ξαδέλφια και να παίζουμε στο σπίτι τους και μετά να τρώμε κοτόπουλο με ρύζι της γιαγιάς!
τραγουδουσε!
Τα υπέροχα λουκάνικα που μου έψηνε στα κάρβουνα στο μικρό μαγκαλάκι της!
ΚΑΘΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2 ΜΗΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΝΤΟΥΛΑΠΙ ΓΕΜΑΤΟ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΟΥΔΙΑ!!!!
να με μεγαλωνουν παντα με αγαπη και υπομονη
Είναι τα καταπληκτικά παραμύθια που μου έλεγε η γιαγιά μου.