Panagiota Tsibalidi says:

Χο, χο!
Θυμάμαι εκείνο το τυπάκι που δεν με άφηνε ήσυχη με τίποτα κ αναγκάστηκα να βγω μαζί του ΚΑΙ με support από φίλη που ήρθε να κρατάει το φανάρι, αρκετά ούτως ώστε να του σπάσουμε τα νεύρα κ να μ’αφήσει ήσυχη. Τον πήγαμε στον τότε Διόνυσο, όπου κάτσαμε ΔΙΠΛΑ στα ηχεία οπου έπαιζε Manowar, κ θυμάμαι οτι μετά από λίγο άρχισε να ρωτάει: Θα μείνουμε πολύ ακόμα εδώ?” Ή κάτι τέτοιο… Τεσπά, ο τύπος ήταν βαρετός κ δεν είχαμε τίποτα ιδιαίτερο να πούμε. Νομίζω, όταν αποχαιρετιστήκαμε, πήραμε τον αντίθετο δρόμο με τη φίλη μου για να αποφύγουμε τα κακά συναπαντήματα. Δεν με ξαναενόχλησε. 😀