[:el]
Aλεξάνδρεια 1963, οι αναμνήσεις του πατέρα του Stef από τη ζωή του, στη νέα σειρά που θα εμφανίζεται κάθε Τετάρτη στο SoComic. Δείτε την ιστορία από την αρχή κάνοντας κλικ ΕΔΩ
Ο διαγωνισμός μας ολοκληρώθηκε! Νικήτρια η ΑΝΝΑ ΠΑΠΑ[:]
[:el]Αλεξάνδρεια #91[:]
Posted: 2nd August 2017 by socomic in Νικόλας Στεφαδούρος (Stef), ΑλεξάνδρειαTags: comic, Stef, κόμικ, αλεξάνδρεια, Αλεξάνδρεια κόμικ, αλεξάνδρεια αναμνήσεις
Το πόσο κρυόκ–οι είναι οι μεγάλοι ορισμένες φορές. Μου ετοιμάζανε οι φίλες μου πάρτι έκπληξη (άσχετα αν το γνώριζα) και όταν έφτασα σπίτι οι γονείς μου είχαν βάλει όλη τη παρέα μου τακτοποιημένα τον έναν δίπλα στον άλλον. Έμαθα μετά πως τους είχαν πει να μη φωνάξουν καν έκπληξη γιατί θα ενοχλούνταν η γειτονιά. Jesus christ.
Το πόσα ορεκτικά μπορεί να δημιουργήσει κανείς αν έχει φαντασία. Νόστιμα και οικονομικά. Τελικά οι γονείς έχουν πολλές αποστολές!
Το ποσο χαρουμενοι ημασταν ακομα με λιγα πραγματα!!
Που είχε έρθει και η μητέρα μου μαζί και με κουτσομπόλευε σε όλους. -_-
Τα φωτορυθμικά που πολύχρωμα αναβοσβήνανε στο ρυθμό της μουσικής και νιώθαμε λές και είμασταν στην καλύτερη ντίσκο της εποχής…ενώ χορεύαμε στο σαλόνι ενός σπιτιού!!! Φοβερή πρωτοτυπία τότε!
το πρωτο μου φιλι…
Τα φωτορυθμικά που αναβοσβήνανε στο ρυθμό της μουσικής
Η λαχταρα μου να πιω αναψυκτικα γιατι στο σπιτι δεν με αφηναν να πιω
τα ορεκτικα που ηταν πολλα
ο κλουουν που ειχα φερει και μας εκανε πολλα παιχνιδια
Το πόσο ανεξάντλητη ενέργεια έχουν τα πιτσιρίκια! Ούτε εμείς στα νιάτα μας και στα after party έτσι 🙂
Πόσο μεγάλη υπόθεση ήταν να χορέψεις μπλουζ (έτσι τα έλεγαν τότε) με το/τη συμμαθητή/συμμαθήτρια που σου άρεσε.
ΤΟ ΝΤΥΣΙΜΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ ΕΙΧΕ
ΤΙ ΝΟΣΤΙΜΗ ΤΟΥΡΤΑ ΕΙΧΕ
ΠΟΣΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ
ΠΟΣΟ ΗΣΥΧΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΠΟΣΟ ΦΙΛΟΞΕΝΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ
Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ
ΟΙ ΩΡΑΙΕΣ ΠΙΤΕΣ!!!
TΑ ΛΑΜΠΕΡΑ ΦΩΤΑ
ΤΟ ΠΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΔΩΡΑ ΜΑΖΕΨΕ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΡΤΥ
OI ΚΛΟΟΥΝ
ΟΙ ΣΤΟΛΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
Η ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΘΕΜΑΤΩΝ
ΤΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ
Οι νεοι φιλοι που εκανα καθε φορα
τα μπλουζ που χορευαμε…
ΕΙΧΑΝ ΦΕΡΕΙ ΚΛΟΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΞΑΝΑΔΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ
το ποσο αρεσαν στα παιδια η κοπελα που ηρθε για τα διασκεδασει
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΙΚΡΗ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΚΛΟΟΥΝ
ήμουν μικρός και είχαν σε γενέθλια τους σωλήνες που πέταγαν από μέσα πολύχρωμες κορδέλες, δεν είχα ξαναδεί, ξετρελάθηκα
Τα παπάκια στη σειρά, που χορεύουνε τρελά, μες της λίμνης τα νερά, πα πα πα πα, τις ουρίτσες τους κουνούν, τα κεφάλια τους βουτούν, σκουληκάκια για να βρουν, πα πα πα πα, σαν παπάκια τα παιδιά, πώς χορεύουνε κι αυτά, όμορφα και ζωηρά, πα πα πα πα, τους αγκώνες τους κουνούν, και τη μέση τους λυγούν, παλαμάκια πώς χτυπούν, πα πα πα πα, Μέσα στο χορό κανείς, όλα τα ξεχνά, κάθε έγνοια φεύγει, κι η ευτυχία, χαμογελά, Πάει κι η γραμματική, φεύγει κι η αριθμητική, με αυτή τη μουσική, πα πα πα πα, κι η δασκάλα μας παιδιά, που φωνάζει δυνατά, και μαλώνει τα παπιά, πα πα πα πα, ήρθε η ώρα του χορού, και του γέλιου του τρελού, του μεγάλου του κεφιού, πα πα πα πα, ας χορέψουμε τρελά, και μαζί με τα παπιά, που, φωνάζουν δυνατά, πα πα πα πα, Μέσα στο χορό κανείς, όλα τα ξεχνά, κάθε έγνοια φεύγει, κι η ευτυχία, χαμογελά
Οι τούρτες ήταν τότε άσχημες, αλλά νόστιμες.