Aλεξάνδρεια 1963, οι αναμνήσεις του πατέρα του Stef από τη ζωή του, στη νέα σειρά που θα εμφανίζεται κάθε Τετάρτη στο SoComic. Δείτε την ιστορία από την αρχή κάνοντας κλικ ΕΔΩ
Ο διαγωνισμός μας ολοκληρώθηκε! Νικητής ο Christos[:]
Aλεξάνδρεια 1963, οι αναμνήσεις του πατέρα του Stef από τη ζωή του, στη νέα σειρά που θα εμφανίζεται κάθε Τετάρτη στο SoComic. Δείτε την ιστορία από την αρχή κάνοντας κλικ ΕΔΩ
Ο διαγωνισμός μας ολοκληρώθηκε! Νικητής ο Christos[:]
Η ομορφιά της φύσης και η απόλυτη ησυχία
Με το πλοίο για Μυτιλήνη 12-14 ώρες, Φλεβάρη μήνα, όχι και το πιο γερό σκαρί, οικονομική θέση, να πιάνει φουρτούνα. Μωρά να τσιρίζουν, γιαγιάδες να σταυροκοπιούνται,ο φόβος και ο τρόμος στα μάτια των λιγοστών επιβατών για τέτοια εποχή. Κανονικά και σε μένα. Άλλα ευτυχώς λίγο πιο πίσω μια παρέα φανταράκια διακωμωδούσαν την όλη κατάσταση. Και το έκαναν τόσο πετυχημένα που όχι μόνο δεν φοβήθηκα, αλλά δεν μου έμεινε άντερο από τα γέλια. Να’ναι καλά τα παιδιά όπου και αν βρίσκονται!!
Η καλή παρέα
Ήμουν πολύ μικρή και το ότι ήμουν μαζί με τους γονείς μου με έκανε να νιώθω ασφάλεια.
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΚΟΥΛΑΚΙ ΓΑΡΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑ!
η οικογένεια μου
Ο ΚΑΛΟΣ ΜΟΥ
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ!!!!!!!!!!
ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ
ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ
Η ΚΑΛΗ ΜΟΥ
ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΜΟΥ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ
OI ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ
TO ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΜΟΥ
Η ΚΟΛΛΗΤΗ ΜΟΥ
Ο ΓΑΤΟΥΛΗΣ ΜΟΥ
Ο ΣΚΥΛΟΣ ΜΟΥ
Ο ΗΛΙΟΣ
Η ΜΗΧΑΝΗ ΜΟΥ
Τα εγγόνια μου
Η φύση
Η σκέψη πως στην τελική θα έβλεπα τον άνθρωπό μου
Σε βραδυνή διαδρομή με το παλιό τρένο (όχι Intersiti) Θεσσαλονίκη- Ξάνθη, όπου φυσικά χάλασε το τραίνο σε μια ερημιά, μαύρο πίσσα σκοτάδι (περίπου 3 τα χαράματα).
Αφού περιμέναμε κανά 2ωρο και δε γινόταν τίποτα, ακούγεται μια γριά να λέει από κάπου πίσω “Άντε, ξεκίνα βουβαλάμαξο” και σκάμε στα γέλια όλο το βαγόνι. Μετά αρχίσαμε να μιλάμε μεταξύ μας και όλα ήταν καλύτερα.
Η απάντηση βρίσκεται πάντα στην μπύρα. 😛