[:el]
«Ιστορίες που Κρύβονταν σε Προφανή Μέρη” κάθε Δευτέρα στις 10:00. Μικρές ιστορίες εμπνευσμένες από τα θαυμαστά φαινόμενα της καθημερινότητας. Οι «Ιστορίες που Κρύβονταν σε Προφανή Μέρη” κυκλοφορούν σε έκδοση από τη Jemma Press, με την υποστήριξη της ΙΟΝ Σοκοφρέτα και του SoComic.gr
o διαγωνισμός μας ολοκληρώθηκε! νικήτρια η Κυριακή[:]
Πένθους? Α εννοείται το σημείο που αφήνω την παντόφλα πάνω από την κατσαρίδα και αποχωρώ ζητωκραυγάζοντας? Yeah, that
Μεγάλος ντόρος για το τίποτα, με μια χαρτοπετσετιτσα την πιανουμε και την πετάμε στα σκουπίδια
την χτυπαω με την παντοφλα και μετα την παιρνω με το χαρτι και λεω αντιο
Με ότι βρω μπροστά μου , ανάλογα που βρίσκεται και μετά με χαρτάκι
Με το παπούτσι φυσικά και χαρτοπετσετα
με μια σκουπα και εξω απο το σπιτι απο το μπαλκονι και μετα απολυμανση και ψεκασμα
Φωναζω τοβν αντρα μου και καθαριζει….χαλαρη κηδεια
ψεκαζω και τελειωνω
δεν αντεχω ουτε να το σκεφτω!! ποσο μαλλον να το κανω
ριχνω απο πανω ενα βιβλιο και φευγω
φωναζω τον μπαμπα να καθαρισει !!!!!!!!
παιρνω την σκοτωστρα και μολις τη σκοτωσω την πεταω
την παταω με το ποδι και μετα την κλωτσαω
ανατριχιαζω δεν αντεχω τετοια πραγματα
παιρνω σπρει ψεκαζω και φευγω
αγαπω τις κατσαριδες οποτε τις αφηνω να ζησουν
τις τρωει ο γατουλης μου , τι τυχερη που ειμαι!!!!!!!!
με απολυτη ψυχραιμια την πιανω με μια χαρτοπετσετα και την πεταω στα σκουπιδια
ρινχω πανω μαξιλαρες και περιμενω να ψοφησουν με πολυ υπομονη
βαζω την μηχανη μεσα στο σπιτι και τις λιωνω με την ροδα
ριχνω λακ για τα μαλλια για να κολλησουν και μολις ψοφησουν τις πεταω
παιρνω τη σκουπα, τις βαζω στο φαρασι κ τις πεταω απ τη βεραντα
με απολυτη ψυχραιμια φωναζω τον ανδρα μου
ριχνω απο πανω ενα βιβλιο και φευγω
με χαρτι κουζινας και μετα ριχνω εναν υπνακο
ΤΟΟΟΟΟΟΟ Κυνηγητό!!!…την κοιταω 10 ωρες….μεχρι να αποφασισω να στοχευσω!! εννοειτε ΔΕΝ την πετυχαινω!!…παει παρα κατω…τρεχω απο πισω της!!…πιανω την χλωρινη και αποφασιζω να την λουσω!!….την αφηνω να πεθανει αργα και βασανιστικά!! ΔΕΝ αντεχω να ακουσω το ΚΡΑΤΣ…αν την πατησω!
Προσπαθώ να την σκοτώσω με την παντόφλα,άσχετα αν δεν την εχω πετυχει ποτε!
Στο σπιτι ολοι φωνάζουν και ανατριχιάζουν…και στο τελος…βρίσκομαι να φυλάω σκοπιά!!
Η μικρή τερεζα…αφαντη τελικα!
Μονο πανοπλία που δεν φοραω!
στο τελος εχω ζαλιστεί εγω να την κυνηγαω και εκεινη να κουναει τις κεραιες τις πανηγυρικα!
ανατριχιαζω δεν αντεχω τετοια πραγματα
ριχνω απο πανω ενα βιβλιο και φευγω
με χαρτι κουζινας και μετα φευγω
Αντιλαμβανομαι πως με εχει αντιληφθει…ουρλιαζω – με πιανει ταχυπαλμια και τρεχω ασκοπα μεσα στο σπιτι πετωντας ασκοπα ξωπισω μου ο.τι θα μπορουσε να πετυχει το πλασμα…προσπαθωντας να βγω στον εξω κοσμο ριχνω μια ματια γυρω μου….ισως να μην με κυνηγαει ακομα…
Οχι!!!
Ειναι εκει και περιμενει! Απολαμβανει την καθε στιγμη και η τελικη αναμετρηση ερχεται!
Πεταγομαι εξω απο την πορτα του σπιτιου κοιτωντας το πλασμα να ετοιμαζει τα φτερα του για πτηση!!!! – Οχιιιιι θελω να φωναξω μπας και τρομαξει απο την ενταση της φωνης μου αλλα δεν βγαινει καθολου φωνη …. τα πνευμονια μου ειναι αδεια το στομαχι μου δεμενο κομπος και η καρδια μου ετοιμη να σπασει!
Το τελευταιο πραγμα που βλεπω ειναι το κοκκινομαυρο πλασμα να μου χαμογελα….σαρκαστικα.. .το τελευταιο πραγμα που ακουω ειναι το αποτομο φρεναρισμα αυτοκινητων….το τελευταιο πραγμα που νιωθω ειναι αγαλιαση….
Ο οδηγοςτου ιχ βριζει και κανει χειρονομιες.
Δεν καταλαβαινω τι λεει και η αληθεια ειναι πως δεν με νοιαζει.
Τα αιματα στην ασφαλτο ισως να ειναι δικα μου ισως και του μοτοσυκλετιστη που σηκωνεται αργα λιγο παρακατω…Δεν νιωθω πονο….μονο αγαλιαση!
Εκει …λιγα μετρα πισω μου …ειναι ενας λεκες…μια μαζα με φτερα!
Ναι !
Ο εχθρος ειναι νεκρος !
Ο μοτοσυκλετιστης μου φερνει το κρανος του στο κεφαλι…νιωθω πονο!
Πολυ πονο!!!
Χαμογελαω ξεροντας πως ειμαι η νικητρια της αναμετρησης!!!!
Φωνάζω την γάτα μου και δεν χρειάζεται να της πάρω και κονσέρβα.
Φωνάζω στο γάτο μου: σκότωσε την κατσαρίδα. Με κοιτάζει με απορία. Του ξαναφωνάζω: σκότωσε την κατσαρίδα. Με ξανακοιταζει με απορία. Τσιρίζω: σκότωσε την κατσαρίδα. Με κοιτάζει με απορία και φεύγει. Διώχνω την κατσαρίδα πετώντας την από το μπαλκόνι.
ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ, ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ, ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ
με σκουπα κι εξω απο το σπιτι και μετα απολυμανση !!!!!!!!
ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ……
φωναζω τον μπαμπα μου!!!!
ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ
Την αποξηραινω κ την κερναω για μεζε γκουρμε ετσι δεν κανουν στα luxurius hotel exotic places…