Ἡ Σῦρος διαφέρει ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα κυκλαδονήσια, λόγω τῆς ἐξαιρετικῆς νεοκλασσικῆς ἀρχιτεκτονικῆς της. Ἀναπτύχθηκε ἰδιαίτερα τὸν 19ο αἰώνα, ὃπου ἀναδείχθηκε σὲ ἓνα ἀπὸ τὰ πιὸ σημαντικὰ λιμάνια τῆς μεσογείου (syrosinfo.gr). Γνώρισε τεράστια ἂνθηση μετὰ τὸ 1826, ὃταν ἐγκαταστάθηκαν στὸ νησὶ πρόσφυγες ἀπὸ τὰ Ψαρά, τὴ Χίο, τὴν Κρήτη καὶ τὴν Μικρὰ Ἀσία. Χαρακτηριστικὸ στοιχεῖο εἶναι ἡ συνύπαρξη ὀρθοδόξων καὶ καθολικῶν ἐκκλησιῶν, μὲ τοὺς μεικτοὺς γάμους νὰ εἶναι συχνὸ φαινόμενο (el.wikipedia.org).
Τὸ συγκεκριμένο στριπάκι βασίζεται σὲ ἀποσπάσματα δύο παραδοσιακῶν τραγουδιῶν: «Σῦρος» καὶ «Συριανὰ Ἀκρογιάλια», ὃπου καὶ τὰ δύο ἐξυμνοῦν τὶς ὀμορφιές, φυσικὲς καὶ πολιτιστικές, τοῦ νησιοῦ.
Παραπομπές: syrosinfo.gr
el.wikipedia.org