Στη ζωή μου έχω γνωρίσει αρκετούς ανθρώπους απαισιόδοξους, μίζερους και αγέλαστους. Αλλά και ανθρώπους που το πρόσωπό τους μπορούσε να φωτίσει τη μέρα σου. Η μητέρα μου ήταν ένας τέτοιος άνθρωπος. Δεν χρειαζόταν να μιλήσει. Παρότι οι συμβουλές της σε διαπερνούσαν και άλλαζαν τον κόσμο σου, το χαμόγελο της και μόνο έφτανε για να δώσει φως στην μαυρίλα σου και να σε κάνει να χαμογελάσεις. Χαμογελάτε!…”