ENGLISH VERSION
“Τα Παλτά”, “Τα Χωνιά”, “Οι Ουραγοί” ίσως θα ήταν πιο ταιριαστά ονόματα για την υπερομάδα του 5Χ5 που είχαμε δημιουργήσει, αλλά προτιμήσαμε ένα όνομα που να μπλοφάρει χαριτολογώντας… “Atletico Pejtarados” (Ατλέτικο Παιχταράδος). Αυτό που θυμάμαι περισσότερο από την εμπειρία μου στην… 58η κατηγορία ερασιτεχνικού πρωταθλήματος μίνι ποδοσφαίρου είναι η προετοιμασία, ο χαβαλές στο ζέσταμα, τα στοιχήματα για το πόσα θα φάμε, η κρυφή (και μάταιη) ελπίδα για τη νίκη, τα ματσάκια στη βροχή και στο χιονόνερο και την ενέργεια που είχα στην καθημερινότητα μου, σε αντίθεση με την δυσκολία που κατεβαίνω πλέον από… την καρέκλα.”
Ο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ MEMORY LANE ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ, ΝΙΚΗΤΡΙΑ Η MATINA
Πρώτο γυναικείο τουρνουά ποδοσφαίρου λυκείων Θεσσαλίας! Εγώ τερματοφύλακας, ποδόσφαιρο, κοινό, κάμερες! Ήταν ωραία εμπειρία!
Δεν έχει τύχη να παίξω αλλα εχω δει πολλές φορές να παίζουν άλλοι και εμείς να είμαστε στο κοινό και να φωνάζουμε..Ωραία εμπειρία.
2006 telikos paidikou prwtathlimatos Kerkyras ki egw epoptis me diaititi agwna ton pasignwsto kerkyraio Taso Kako… apisteuti empeiria!!!
Η εμπειρια απο αγωνες της κορης μου σε πρωταθλημα μποξ δεν περιγραφεται!!! αγωνια,φοβος,ελπιδα και στο τελος χαρα βλεποντας την να σηκωνει το κυπελλο!
Δεν εχω παιξει εγω αλλα εχω βρεθει σε πρωταθλημα στιβου της κορης μου και η εμπειρια ηταν απιστευτη,η προετοιμασια,οι φωνες του κοσμου,η χαρα και η επιβραβευση στο τελος δεν περιγραφεται!
Όταν έπαιζα μπάσκετ στον Ιωνικό Νίκαιας θυμάμαι λέγαμε με τις άλλες κοπέλες ότι είμαστε παγκο-ρασίδες επειδή συνέχεια καθόμασταν στον πάγκο και σχεδόν ποτέ δεν παίζαμε! Θυμάμαι όμως και κάποιες προπονήσεις που ήταν γεμάτες ένταση, γέλια, πειράγματα…
Πήγα στο γήπεδο και δεν μπήκε κανένα γκολ. Τότε το παιδάκι δίπλα μου στεναχωρήθηκε και μονολογούσε: “τι ήρθα να κάνω;τι ήρθα να δω;δεν έβαλαν ούτε ένα γκολ για μένα σήμερα!”
Πήγα να δω έναν ποδοσφαιρικό αγώνα.. ο διαιτητής και οι βοηθοί του σφύριζαν πάντα κατά της μιας ομάδας. Το θέαμα ήταν μηδαμινό. Ο κόσμος φώναζε! Δεν ευχαριστηθήκαμε τον αγώνα εξ’αιτίας τους!
ειχα παει στους ολυμπιακους αγωνες υπεροχο συναισθημα να νιωθεις τον παλμο εκεινη τη στιγμη
εκανα μπαλετο και ειχα τρομερη επιτυχια αν και ημουν μικρουλα
Το εντονότερο συναίσθημα ήταν η ελπίδα ότι θα νικήσουμε
νεος οταν ημουν επαιζα καλο ποδοσφαιρο εκανα παρεα με τα αλλα παιδια και ενιωθα οτι ολο αυτο με γεμιζει ειναι πολυ σημαντικο να ακολουθουμε τα ονειρα μας
eimai arrosti me ton olympiako akoloutho arketous agones kai exo na thimamai ta kalytera to simantiko einai na eisai parea kai na to xeresai xoris akrotites
to aisthima tis omadas oti moirazesai to apotelesma mporei na leitourgisei san narkotiko
Ο μπόυ, ξυπνάς μνήμες. Από μικρό παιδί με μια μπάλα στο χέρι, ποδόσφαιρο στους δρόμους, στα χωράφια, στις αλάνες, στα ξερά γήπεδα, και τέλος στα πιο φρέσκα με τον χλοοτάπητα. Αυτά τα 5Χ5, 8Χ8 με το βρωμοπλαστκό και το λαστιχογαρμπίλι ποτέ δεν τα συμπάθησα! χαχα. (Αλλά για μια μπαλίτσα έρχομαι όποτε θες)
Απο το δημοτικό εχω να παιξω! Ληξη της χρονια. Αγορια εναντίον κοριτσιών! κερδισαμε! απο τοτε σταματησαμε να παιζουμε μπαλα!
Ποσα χρονια με την ομαδα μπασκετ,ΠΟΣΕΣ τελειες στιγμες!!! και η πλακα ειναι που τα καλυτερα ματσακια ηταν αυτα τοτε που ημασταν μικρα,κοντα αμπαλάκια και το κάθε δίποντο που τυχαινε και βαζαμε το πανηγυριζαμε λες και παιρναμε mundobasket με buzzer beater τριποντο απο το κεντρο!!!
ο χαβαλές που γινόταν ακόμα και όταν χάναμε στα παιχνίδια του σχολείου
χαμός στο χώμα: συνεφο σκόνης το καλοκαίρι, λάσπη το χειμόνα. αξιζε κάθε λεπτό
san paidi stin eksoxi ta paidia toy dromoy poy mename diorganoname athlopaidies 🙂 trela omorfa xronia xaxaxa onoma den eixame 😉
Ένα κρουσάν γίγας μετά την “υποτηθέμενη” προπόνηση
οταν μαζευεται ο αντρας μου να παιξει 5Χ5 με φιλους και μετα απο κανα μισαωρο βαριουνται και παιζουν οινοντας μπιρα απο κουτακια…πολυ cult!
Οταν ημασταν πιτισρικια και πηγαιναμε στον αγωνα της τοπικης ομαδας καθε κυριακη για να ”παρουμε ματι” την κορη του προπονητη που ηταν ΘΕΑ!!!!
πηγαινω στο γηπεδο γιατι μου αρεσι πολυ
Αξέχαστες εμπειρίες από το σχολείο στην ομάδα βόλεϋ. Οι προπονήσεις, το πώς γίνεσαι μία ομάδα με ανθρώπους που δεν είστε καν φίλοι και η πίστη και η εμπιστοσύνη που δείχνεις στους συμπαίκτες σου κατά τη διάρκεια αγώνων.
Μικροι στο χωριο με ”αερομπαλες” και σαγιοναρες να γινεται η μαχη της γειτονιας!!και παντα τελειωνε οτνα καποιον τον ”μαζευε” με ξυλο και φωνες η μανα του!!
Εγώ δεν έχω κάποια επαφή με το άθλημα αλλά βλέπω πόσο ισχυρός δεσμός δημιουργείται σε μια ομάδα μέσα από το γιο μου, ο οποίος παίζει σε ομάδα μπάσκετ!
Όταν πας στο γήπεδο και σου χαλάει την διάθεση ο διαιτητής!
Δεν μου αρέσει που βρίζουν!!!
παλια πηγα με το αγορι μου να δουμε την Εθνικη και καποιος πεταξε ενα πλαστικο μπουκαλι στοο κεφαλι μου…κομμενο το γηπεδο!
Τίποτα, αλλά θέλω να κερδίσω 🙂
Έχεις δίκιο, οι αθλοπαιδιές είναι θαυμάσιες. Ακόμα θυμάμαι το πρώτο μου γκολ στην Α’ Δημοτικού.
hmitelika agwbas volley gunaikwn…a3exasth empeiria
Θυμάμαι σε μία από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού παίζαμε μπάσκετ με άλλα σχολεία κι όταν χάσαμε τι στεναχώρια!! Γιουχάραμε το διαιτητή, την αντίπαλη ομάδα!! Άσχετα αν δεν είχαμε ιδέα από μπάσκετ και τρέχαμε όλοι ο ένας πάνω στον άλλο να πιάσουμε τη μπάλα!!
Έχω από μικρούλης να ασχοληθώ με τον αθλητισμό
μουαρεσει πολυ το ποδοσφαιρο
ήμουν διαιτητής παλιά και τι δεν έχω ακούσει
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΦΑΝ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
εγω να φαω θελω!
Δεν έχω προσωπική εμπειρία αλλά θέλω πολύ να κερδίσω!
Δεν έχει τύχει να παίξω αλλα εχω δει πολλές φορές να παίζουν άλλοι
δεν συνηθιζω να παιζω αλλα αναγκαστικα παρακολουθω αγωνες ποδοσφαιρου οταν βλεπει και ο αντρας μου! (στην τηλεοραση)
καθε Κυριακη πρωι παιζουμε μπασκετ !
αγωνας ποδοσφαιρου με στην Κρητη με την παλιοπαρεα! παει καιρος αλλα ειχαμε περασει υπεροχα! τωρα ειμαι θεατης
μια φορα το μηνα παιζουμε κανενα αγωνα! παλιοτερα παιζαμε συχνοτερα αλλα……
12 χρονών, αγώνας με άλλο σχολείο, ο τερματοφύλακας άρρωστος! Μόνο εγώ περίσσευα…Στο τέρμα λοιπόν αποκρούωντας όλες τις επιθέσεις! Ήρωας εκείνη την ημέρα!
αυτό που θυμάμαι από την συμμετοχή μου σε ομάδα μπάσκετ πριν πολλά πολλά χρόνια είναι η κούραση, η χαρά, η αγωνία και τα γέλια με τα άλλα κορίτσια!!
Πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας στην Τούμπα.
Τέλειο!
Μικρή έπαιζα σε ομάδα μπάσκετ, μου άρεσε τόσο πολύ!! Σχεδν κάθε Κυριακή είχαμε αγώνα κ ήταν για μας το γεγονός της εβδομάδας!
Θυμάμαι ένα φιλικό ματς μεταξύ συνοικιακών ομάδων, όπου στην κερκίδα είχαμε μαζευτεί όλα τα κορίτσια της γειτονιάς μου, για να υποστηρίξουμε την ομάδα μας με χειροκροτήματα και ευφάνταστα συνθήματα!
να παιζουν ποδοσφαιρο τα μικρα παιδακια της γειτονιας εχει πολυ γελιο
Όταν έπαιζα στην ομάδα του σχολείου μου και κάναμε την πρώτη μας νίκη στο καλοκαιρινό τουρνουά με δικό μου γκολ… Ε, ρε δόξες!
μεγάλωσα σε χωριό, είχαμε όλα τα παιδιά την ομάδα μας και παίζαμε με παιδιά από άλλα χωριά, το είχαμε πάρει πολύ πατριωτικά
στο σχολείο παίζαμε κρυφτό κηνυγητό κι ένα σωρό άλλα παιχνίδια και πάντα οι αιώνιοι αντίπαλοι ήταν… αγόρια – κορίτσια
μικρά πανηγυρίζαμε το κάθε γκολ λες και ήταν το γεγονός του αιώνα, τι χαρά, τι γέλια, τι ανεμελιά!
ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΑΙΖΑΜΕ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ… ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΜΠΑΛΑ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΖΑΜΕ -ΠΕΤΡΑ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΣΑΚΟΥΛΕΣ ΝΑΥΛΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΚΑΛΗ 2 ΔΡΑΧΜΟΥΛΕΣ Η ΜΙΑ!
Θυμάμαι που κλείναμε το γηπεδάκι από 11 το βράδυ και μετά και λιώναμε μέχρι της 12: 30 +
Στο σχολείο παίζαμε αγόρια εναντίον κοριτσιών!!
Είχα πάει ως κοινό στο 5Χ5 παιχνίδι του τότε αγοριού μου, αλλά, επειδή δεν μπορώ την αδικία, όταν η ομάδα του έβγαλε την μπάλα άουτ κι έκαναν ότι δεν το είδαν, το φώναξα εγώ. Η αντίπλαη ομάδα κέρδισε, αλλά ήταν μακράν καλύτεροι, οπότε θα κέρδιζαν έτσι κι αλλιώς.
ΕΠΑΙΖΑ ΠΑΝΤΑ ΚΡΥΦΤΟ, ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΩ
ειχα παει στους ολυμπιακους αγωνες υπεροχο συναισθημα!!!!!
ολυμπιακους αγωνες υπεροχα!!!
ολυμπιακους αγωνες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Θυμάμαι σε μία από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού παίζαμε μπάσκετ με άλλα σχολεία κι όταν χάσαμε τι στεναχώρια!!
Νοικιάζαμε με τους φίλους μου γηπεδάκια και παίζαμε με τις ώρες, ακόμα και τώρα κάνα βράδυ μετά τη δουλειά πάμε για να ξεσκάμε λίγο και να ξεσκουριάζουμε!